Aragti

Toddobaatankii sanno ee la soo dhaafay, qaaradda Aasiya waxa ka dhacay isbeddello dhaqaale oo mug leh.

Laga soo bilaabo riyadii Boqortooyada ilaa nolosha maalinlaha ah ee dadka ku dhaqan, Addis Ababa, caasimadda Itoobiya, waxa ay muujinaysaa sida magaalo aanay maamullada oo keliyi u dhisin, ee ay sidoo kalena ugu dhisanto dhabar adayga bulshada ku nool.

Soomaalida, faca kacaamay labaataneeyadii sannadood ee u danbeeyay dhugmo gaar ah bay mudanyihiin marka la joogo caafimaadka dhimirka.

Dagaalka ka socda Suudaan waxa uu galay sannadkii saddexaad, waxaanu dalka iyo dadkaba ku reebay raadad argagax leh.

Muddooyinkan danbe galaangalka iyo qorshayaasha Turkiga ee Geeska Afrika waxa ay la kulmayaan isdiiddooyin, waxaana jira istiraatiijiyado iskaashi oo uu la yeeshay dhinacyo iska soo horjeeda.

Taariikhda Soomaalida laga qoray inta badan ma xusaan abaalkii culimada Suufiyadu ay gashadeen bulshada Soomaalida. Inta aan arkay buugta ka warranta taariikhda dariiqadda Suufiyada aad bay u koobanyihiin oo waa faro-ku-tiris.

Muddo hadda laga joogo 14 sannadood, waxa booqasho ku yimid dalka Suudaan nin aanu magaciisu ku filnayn in uu sheego qofka uu yahay. Sida aan gadaal ka ogaaday, waxa loo keenay dalkaas si magaciisa iyo xidhiidhadiisa kor loogu qaado, gaar ahaan dhalinyarta islaamiyiinta ah dhexdooda.

Markii uu dagaalkii Itoobbiya ku soo jabay ee ay jabhaduhu ku kaceen, taliskii Siyaad Barre waxa uu xooray qiyamkii uu ku andacoon jiray oo dhan, tamartiisana waxa uu isugu geeyay in uu xukunka sii haysto, oo ciddii ka caawin karta garabka saaro, shaydaankana alla ha ka yeelee. Hadday taasi dhici weydana in uu dalka la daadego ayaa uu goostay, oo ka dhabeeyay.

Sannaddo ka hor markii aan soo turjumay buugga uu mufakirka reer Sinigaal ee Sulaymaan Bashiir Diagne ka qoray Bergson iyo Muxammed Iqbal, waxa aan dareemay in aan tarjumayo buugga aqoonyahan jaadgoonni ah.